Ik ben product manager en fotograaf. Opgeleid als grafisch vormgever en niet als schrijver. Laat staan als wereldreiziger…
En toch zette ik de stap om die grote reis te maken. Weg van de Sterrebeekse velden, Leuvense sporthallen, Londense familie en Antwerpse cafeetjes. En dat voor onbepaalde duur. Ik zette een stap in een andere wereld. En dat heeft iets gedaan met mij. Al valt dat niet zo simpel te vatten in woorden.
Daarnaast wil ik op Soms Ook Heimwee ook de kleine avontuurtjes en verhalen delen. De dingen die ik hier beleef en waar ik blij van word. Als er weer even een verlengd weekend of weekje verlof aan komt, doe ik niets liever dan in een auto springen met Springsteen door de boxen en even eropuit trekken.
Ongeplande trips zijn nog steeds de beste. Door jarenlang impulsief reisgedrag ben ik dan ook goed in verhaaltjes verzinnen voor kinderen op reis en het vinden van de ideale Franse wildkampeerspot. In tourist-traps en grote massa’s zal je me niet te snel vinden want ik haat menselijk kuddegedrag. (En ook mensen die “Zijnen purperen hoogheid” of “morantisch” zeggen.) Verder heb ik een heilige schrik van vissen, maar eigenlijk mag niemand dat weten. Ik snap nog steeds niet hoe ik aan mijn Open Water PADI ben geraakt.
Verder heb ik het moeilijk om mijn ‘hometown’ te definiëren. Als je Australië meetelt wordt dat al mijn 18de verhuis op 29 jaar.
Soms Ook Heimwee is in een stroomversnelling beland na mijn solotrip. Ik krijg nog elke week reacties en vragen van andere twijfelaars, bange hartjes en uitstellers. Van mensen die er wel op willen uittrekken maar (nog) niet kunnen of durven. Mijn missie? Mensen stiekem pushen om van de wipplank te springen.
Uw kapoen,
Yannick
