‘Toeristen overspoelen nieuw werelderfgoed Cambodja’ kopt De Standaard deze week. Mijn ogen doen er pijn van, dat ‘overspoelen’. Want dat gebeurt vandaag al in Angkor Wat, dat ene andere Unesco werelderfgoedje in Siem Reap.
Ik ben er geweest en was er niet alleen. Integendeel. Ik schop misschien tegen gevoelige schenen, maar als je het mij vraagt: must do’s in Angkor Wat? Eentje maar hoor: blèft er weg.
Angkor Wat, da’s helemaal geen wereldwonder zelfs.
Sinds deze maand staan de tempels van Sambor Prei Kuk, op een kleine 200 km van Phnom Penh, te blinken op de erfgoedlijst van Unesco. Net zoals Angkor Wat, u zeker welbekend als je al eens in Siem Reap gepasseerd bent. In tegenstelling tot wat menig reisfanatici al eens durft beweren in hun online reisdagboek, is het niet een van de zeven nieuwe wereldwonderen. Het werd genomineerd maar haalde het niet van Macchu Pichu, Petra, het Colosseum, de Taj Mahal, Christo Redentor, Chicén Itzá en de Grote Muur.
Want oh nee. Je kan dus echt wel niet in Cambodja geweest zijn zonder Angkor Wat gezien te hebben. Scha en schande als je dat zou overslaan. Blijf anders ineens thuis, want het is bijna gênant om niet te kunnen antwoorden op de vraag van de doorwinterde reiziger ‘en, wat vond je van Angkor Wat?’ als je uit het doefe Cambodja terugkeert.
Akkoord, het is geen piece of cheesecake meer om off the beaten track te gaan. Daar waar het nu eenmaal schoon is, zult gij ook gaan. En gij zult niet alleen zijn. Daar is op zich niets mis mee, doorgaans kan je je bezoek wel wat tussen de mensentroepen plannen of storen die andere kijklustigen helemaal niet zo. Met dank aan de reisgids en the worldwidewebs om ons het zoekwerk down under te besparen. Ik vraag me soms af: hoé deden ze dat vroeger toch, zonder Google Maps en Travelfish. En was het dan allemaal echter en beter?
(tip: doe beklimmingen of monumenten bij zonsopgang of ‘s nachts, goed voor de foto’s en niet iedereen is zo avontuurlijk om zijn wekker om 3u ‘s nachts te zetten).
Tempels in de roze zon. Veel tempels.
Zoals ik al zei, niets mis met toeristische attracties. Ze zijn er voor iets. Maar wanneer ze zevenendertig dure dollars vragen voor een hoop oude stenen, exclusief een sympathiek oudje dat je vertelt hoe de prinsessen achter de hoekjes stiekem gingen muilen met de stalknecht, dat gaat me toch te ver. Toegegeven, het is indrukwekkend en gigantisch die Angkor Wat, ook wel het grootste religieuze monument ter wereld. Een reusachtig tempelcomplex dat zich over 1,626,000 m2 uitstrekt tussen het stof en tropisch woud. Voor de inkomprijs van 37 dollar mag je je een ganse dag vergapen aan de ene tempel na de andere. En nog een tempel. Oh kijk daar, nog een tempel. En daarna? Juist, een tempel.
De zonsopgang! Nog zo iets! Dat zal je ook iedereen horen zeggen: mis zeker de zonsopgang bij Angkor Wat niet. Wel, ik stond er rond half zes, maar heb de zon niet zien opkomen. Alleszins, niet live. Wel via de vele smartphoneschermpjes geprikt op selfiesticks, tablets ter grootte van een kleine breedbeeldtelevisie en met vele glimlachende selfie-gezichten mijn kant op gedraaid.
Chinatown, maar dan zonder het lekkere eten
Het is er warm en bedrukt. Het loopt er vol Chinezen en die staan behoorlijk in de weg voor de foto. De apen zijn er voor de ludiekigheid neergepoot. De verkopers maken hetzelfde slechte grapje wel een keer of vijfduizend per dag. De volgende keer dat ik in Cambodja ben, ga ik met mijn 37 euro eens ferm gaan eten. Of blijf ik nog een weekje extra in Kactus hostel.
Misschien ligt het wel aan mij en zijn tempels m’n ding niet. Maar als je toch een heuse tempel aficionado bent, zou ik toch aanraden om de wat kleinere, remote tempeltjes op te zoeken. Geen Unesco en dus geen toeristentsunami maar daarom niet minder schoon. Zo kan je bijvoorbeeld naar de Beng Mealea tempel ergens verstopt in de jungle op een uurtje rijden van Siem Reap. Even groot als het centrale Angkor Wat, maar verlaten alsof je Indiana Jones-gewijs de eerste bent die er komt.
En geeft die Sambor Prei Kuk of Beng Mealea tempel misschien dan nog snel een kans, wie weet ben je ze nog voor.
Kijk hier wat naar de foto’s van Angkor Wat bij zonsopgang. Kan je lekker mee praten en niet in affronten vallen, zonder dezelfde ellendige miserie te moeten ondergaan. Ik zal het tegen niemand zeggen. ‘T is graag gedaan.
Wat slecht geschreven, echt ik hoop dat jullie plezier hebben gehad aan het afkraken van Angkor Wat ga er dan niet heen als het u niets zegt en u spot met de aziaten. Ga naar de westerse landen en blijf weg uit azie, Cambodia is beter af zonder zulke idiote blogs.
Een beetje dichterlijke vrijheid kan af en toe geen kwaad Karel. Het punt is dat er mooiere (of even mooie) en minder drukbezochte tempels zijn die van Angkor Wat. En als we er niet geweest waren, hadden we het niet geweten natuurlijk. Jammer dat je mijn eerlijke mening niet apprecieert! Nog veel mooie reizen gewenst. Mogen ze uw geest verruimen.
Het complex is een van de mooiste in de wereld. Ge zult het niet goed bekeken he ben. En het verschaft werk aan tienduizenden die uit de armorde ontsnappen. Een fantastisch geschenk hebben de bouwers nagelaten. Maar misschien vinden jullie straatarm zijn wel leuk ? Voor uzelf toch.
Hey Peleman,
Ik denk niet dat we iets schrijven over de armoede en de tewerkstelling voor de Cambodjanen in Angkor Watt. We schrijven enkel dat er volgens ons alternatieven zijn als je je wil onderdompelen in de religieuze sfeer en tempelspotten zonder omver gelopen te worden door hordes toeristen. Angkor Watt is een fantastisch complex, inderdaad, maar jammer genoeg kapot gemaakt door toerisme. Dat het daarmee tewerkstelling met zich mee brengt, prima, maar ik raad graag de mensen aan unieke plekjes te zien. Dan lijkt ons Sambor Prei of Beng Melea een betere optie.
Bedankt voor je reactie, ik hoor graag meer duiding over je argumenten waarom we toch allen naar Angkor Watt moeten gaan ipv andere (kleinere) tempel complexen?