Ze zijn op hun scherpst bij vriestemperaturen ver onder nul. Klaar om je mee te trekken doorheen ondergesneeuwde bossen en over bevroren meren. Een huskytocht in Lapland stond al een tijdje op de befaamde bucketlist. En vlammen dat die beesten doen…
Lapland: het winterwonderland van Noord-Europa
Via TUI mocht ik samen met Niel en Joy naar Finland. Lapland ontdekken. We werden alledrie meteen enthousiast van het idee dat we minstens een halve dag met huskies konden ravotten. Voor we het goed en wel wisten klauterden we op de hondenslee klaar om de weidse natuur in te vlammen. Due North Safaris bracht ons naar een huskyfarm bij Akaslompolo, een uurtje rijden van onze uitvalsbasis in Levi.
De organisatie is zeker aan te raden, ietsje duurder dan de andere maar je krijgt meer dan waar voor je geld. Je mag zo lang je wil op de boerderij knuffelen en spelen met de honden, je leert hun namen en geschiedenis wat kennen terwijl je slurpt van het typische warme bessensap. En dan heb ik nog niets gezegd over de sjieke Fjällräven outfit die je mag aantrekken. Het oog wil ook wat, nee?
Zijn huskytochten gevaarlijk?
Om met zo’n slee veilig te sjeezen, hoef je eigenlijk maar een ding te weten: hoe de rem marcheert. Met ijzeren pinnen boor je jezelf tot stilstand in de sneeuw. Met je volle gewicht moet je er op blijven staan of de honden schieten in een rotvaart voorwaarts. Je voelt bij vertrek meteen de immense kracht dat in de kleine beestjes verscholen zit. De weg kennen de honden vanbuiten en moest dat mislopen, is er altijd een gids voor je die je gewoon moet volgen. Sturen moet je dus niet echt doen. Volgens mij moet je ook al veel moeite doen om van de slee te vallen, maar moest het toch gebeuren dan val je tegen 30 per uur zachtjes in de dikke pakken sneeuw. Ik heb het wel niet getest, dat is ongetwijfeld voor een volgende keer.
De 6 fanatieke viervoeters nemen hun rol serieus: onder leiding van de leader-dog stampen en crossen om je zo snel mogelijk weg van alle beschaving te brengen. En dan rest er je verder nog maar 1 ding te doen: touwtjes stevig in handen houden en genieten van de schoonheid van de natuur. Lapland heeft echt mijn hart veroverd tijdens deze tocht.
Zou je dan een huskytocht opnieuw doen?
Ja hoor. Direct. Maar dan wel een tocht van enkele dagen. Gepakt en gezakt op de slee om voor enkele dagen de weidsheid in te trekken. Samen met de locals rendier op het kampvuur grillen met de hijgende honden in je nek. Aan het treurige gejank raak je snel gewend, zeker als je de huskies beter leert kennen. Dus als je moet kiezen tussen de paardenkracht van de snowmobiel of de hondenkracht van fluffy huskies, zou ik voor het tweede gaan. En verder laat ik de foto’s voor zich spreken!
Leave a Reply
You must be logged in to post a comment.