Op dolfijnenjacht in Lovina

lovina dolfijnen

Dolfijnen spotten in Lovina, Bali

Lovina, een vergane-glorie kuststadje moet het hebben van z’n dolfijnen in de ochtend. Wondermooie ervaring, prachtige zonsopgang en ontbijt op een kabbelend bootje. Alleen jammer dat je niet alleen bent.

Vraag je kapitein om naar een 2de of 3de school dolfijnen te zoeken, ipv blindelings de meute te volgen. En dan slaag je er wel in om een kiekje te nemen zonder andere toeristen op je foto!

Verder is er in Lovina niet veel te zien. Ik was er in april, net voor het hoogseizoen, maar er was werkelijk geen kat. Alle locals proberen je hun hostel aan te smeren, de lelijkste kamer eerst. Vraag trouwens altijd om een 2de kamer te bekijken in dezelfde prijsklasse, je zal verstelt staan van de verschillen. De marktkramers laten je niet met rust omdat je de enige wandelende portemonee in town bent.

lovina dolfijnen
bali

De mooiste zonsopgang van m’n leven

Je moet om 6h de boot op, de dolfijnen zijn dan erg actief op zoek naar hun ontbijt in de baai van Lovina. Dit wil zeggen dat je geen Big Night moet houden de avond voordien, maar het vroege opstaan wordt onmiddellijk beloond als je de zon ziet verschijnen. Dit vond ik eigenlijk zelfs meer indrukwekkend dan het zien van wilde dolfijnen zelf.

Trouwens; de verkopers beloven je dat je mag zwemmen bij de dolfijnen maar dit is niet waar. En onderhandelen over de prijs is ook geen optie want alle kapiteins hebben het een pact gesloten.

Moet ik dan wel naar het noorden voor lovina dolfijnen?

Ja. Zeker wel. De Hot Springs niet zo ver van Lovina zijn de moeite maar wat je echt moet zien zijn de landschappen. Je baadt er in puur, heet bronwater recht van de berg. Er zijn er verschillende, ik deed die van Banjar. Je kan ook de scooter nemen naar Brahma Vihara Arama, de enige Boeddhistische tempel in Bali.

Maar het meest verbluffende van mijn trip was de tocht naar de verborgen watervallen, Sekumpul Singaraja. Het leek alsof de lokale bevolking nog nooit 2 blanke backpackers op een moto gezien hadden. Iedereen lachte, de kinderen strooiden high-fives in het rond en ik voelde mij even Eden Hazard op een brommer. De watervallen zelf zijn fantastisch, zeker omdat we de enige bezoekers waren. (We hebben we even gezocht naar de minst toeristische kant, zeker de moeite om ook even uit te pluizen).

By Yannick

Wereldreiziger, designer en fotograaf. Springsteen fanboy en zaalvoetbalkeeper. Daarnaast doe ik marketing bij madewithlove en ben ik het bonkend hart achter Soms Ook Heimwee

Leave a comment

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.