Lapland stond al lang heel hoog te pronken op mijn lijstje. Vooral, omdat het noorderlicht er ‘s nachts zo schoon kan knipperen. Ik wilde dat wel eens zien, maar je moet er naar het schijnt wel wat geluk met hebben. Hop naar Lapland om het noorderlicht te fotograferen en bewonderen!
Het afgelopen jaar heb ik Finland al een stukje beter leren kennen. Het was de derde keer binnen een jaar dat ik er kwam. Enkele dagen bracht ik al remote werkend door in Helsinki. Mijn 31ste verjaardag spoelde ik door met veel te dure Finlandia aan de zijde van een Finse schone die ik leerde kennen in de Australische brousse. En deze keer kon ik via TUI fly met Niel en Joy mee naar het verre, mooie noorden.
Lapland is prachtig. Eens je het dorpje uit rijdt – wij waren gestationeerd in Levi – sta je midden in de uitgestrekte, desolate, door sneeuw bedekte dennenbossen rond bevroren meren. In combinatie met een zachte oranje gloed van de lage zon die je in januari slechts een paar uurtjes ziet schemeren, levert dat uitstekende plaatjes op. Die toon ik je gauw.
De Noorderlicht-Jagers
Elke nacht stonden we flink op post. We hadden een auto om vanuit het skidorpje te racen naar donkere oorden om het spektakel beter te kunnen bewonderen. Zodra de nachthemel helder genoeg was sprongen we met extra veel laagjes thermisch spul en camera grief in de hand de wagen in. Meestal naar een bevroren meren waar het de uitzichten het beste zijn. Bergheuvels zijn ook ideaal, maar ietsje moeilijker te vinden. Bij -15 graden is een extra beschermende overall geen overbodige luxe. De windstoten kunnen serieus knagen aan je wangen.
Noorderlicht fotograferen, vooral wachten.
En dan is het wachten…
Het noorderlicht is eigenlijk een verzameling elektrisch geladen deeltjes die van de zon onze dampkring binnen dansen. Dat zorgt dus voor ongelofelijk magische groene reflecties in een donkere sterrenhemel. Je moet geluk hebben om het te spotten; geen lichtvervuiling, de wind moet goed zitten en er mogen geen wolken zijn. Via vele Aurora-apps krijg je voorspellingen die door middel van een KP-index aantonen wat de kans op activiteit is. In Noord Finland moet je minstens boven de 3 KP zitten om raak te treffen. Maar het blijft toch vooral een geluksspelletje, waarbij geduld en koude trotseren je grootste uitdagers zijn.
Maar wij hadden chance. 5 nachten van de 7 hadden we touche. Met als kers op de taart een show boven ons hoofd vanuit een stomende buiten-jacuzzi met pintje in de hand. Als beloning van de ijsduik na de sauna kon dat tellen.
Ik sta al een hele week kwistig te popelen om enkele foto’s te showen, here goes.
Het uitgebreide verslag van de reis zal ik later voor je inblikken. Want zaterdag vertrek ik naar IJsland. Ik wilde namelijk echt zeker zijn dat ik dat poollicht zou zien dit jaar…
Leave a Reply
You must be logged in to post a comment.