Achterdochtig kijk ik nog een laatste keer door het vliegtuigraam naar veilige Belgische grond. Het miezert zachtjes en de nacht is aan z’n einde toe. Speciaal voor deze trip ritste ik nog gauw een vette teen knoflook mee. Ik draag een stevige Buff® rond m’n nek tegen koude en… tja, je weet maar nooit… Het is akelig stil op het vliegtuig naar Roemenië.
Ik blader verder in Bram Stoker’s roman over Dracula. Je weet wel, de originele en minder sexy versie van Buffy The Vampire Slayer. “Oh, the terrible struggle that I have had against sleep so often of late; the pain of the sleeplessness, or the pain of the fear of sleep, and with such unknown horror as it has for me! How blessed are some people, whose lives have no fears, no dreads; to whom sleep is a blessing that comes nightly, and brings nothing but sweet dreams.”
Slapen zal op de vier uur durende vlucht Charleroi – Timișoara toch net iets minder gemakkelijk gaan. Tijdens het opstijgen kijk ik beducht een laatste keer naar buiten. Het begint harder te regenen.
Transsylvanië, Roemenië: de achtertuin van Dracula
Transsylvanië is de mysterieuze naam van een grote regio in het noordwesten van Roemenië. Enerzijds beschut tegen onguur uit het Oosten door de mistige Karpaten, de hoogste bergketen van Oost-Europa. Anderzijds schurkend tegen de schrale akkers aan de Oekraïense en Hongaarse grens. Slierten mist bedwelmen het landschap. Donkere wolken maken plaats voor lichte sneeuw. De dorpjes zijn klein en koud. De laagste bevolkingsklassen zijn hier nog steeds aan het bekomen van de val van het communisme. We gaan Ceausescu niet goedpraten, maar de meeste boeren die ik sprak, vloeken door de weinige steun die ze momenteel van bovenaf krijgen. Overal zie je afval, schrale akkers en versleten boerderijen. De meeste dorpen kan je slechts bereiken door ploeterij over modder- en grindweggetjes. Eens uit de grote stad, verkiest de plaatselijke Roemeen nog steeds paard en kar.
Roadtrip door Transsylvanië
Een gouden tip voor wie deze streek zelf wil verkennen: doe je reistijden altijd maal twee bij het opmaken van je dagplanning. Door de staat van de meeste wegen en de weinige opties aan shortcuts, spendeer je vele uren in de wagen. Ik denk dat een treinrit door het land van Dracula gecombineerd met een verblijf in Timisoara, Cluj en Bucharest wel de moeite moet zijn. De grote steden herbergen traditie, folklore en voldoende cultureel erfgoed om je trippershart te vullen. Die Saxen konden een serieus stukje bouwen, meer dan 100 kastelen en 70 versterkte kerken liggen verspreid over het landschap van dikke bossen en koude akkers.
Hoia Baciu, het meest creepy spookbos van Europa
Wil je iets aparts doen en ben je op zoek naar creepy toerisme? Dan is er het Hoia Baciu bos voor jou, in de buurt van Cluj, Transylvanië, nog steeds het noordwesten van Roemenië. Alles aan dit bos is raar, en een wandeling erdoor deed ook ons na een kwartiertje er door hossen stoppen met mopjes maken. Je telefoon doet raar, je voelt je bekeken en bedrukt en je begint te denken dat er overal dingen zijn die je niet kan thuisbrengen. Sommige wandelaars die hier een promenade digestif maken komen terug met onverklaarbare schrammen, overmand door misselijkheid en verloren gelopen. Hoia Baciu is waar de echte spookverhalen leven.
Wetenschappers kunnen nog steeds niet verklaren waarom de bomen scheef groeien, allemaal met de wijzers van de klok mee in het Hoia Baciu bos. In het midden van het bos vind je (als je niet verdwaalt) een open plek, een perfect circle, waar er geen begroeiing groeit. Ook dit kunnen de wetenschappers tot op heden niet verklaren. Is het Hoia Baciu bos de Bermuda driehoek van Europa? Only one way to find out…
Bran Castle, dat kasteel laat je links liggen
En wat de Graaf der Graven betreft, moet je je geen zorgen maken. Dracula bezoeken kan en hij woont in Bran Castle, maar dat is niet de moeite om heen te gaan. Een snelle Google of een Instagramsessie zal je meer voldoening geven dan het eigenlijke bezoekje aan zijn kasteel. Tenzij je van massa’s toeristen, lelijke gadgets, lange wachtrijen, prijzige inkomkaartjes en namaak-folkore-dansjes houdt. Enkel het reuzenrad ontbrak hier nog. Ik smeet mijn teentje knoflook weg.
Tips voor een rondreis in Roemenië
- Huur een auto, het is er groot. Timișoara is een goeie startplaats voor je roadtrip – en een goedkopere vliegbestemming dan Boekarest.
- Ga voor de natuur: Baciu Forest en Turda Gorge zijn zeker de moeite!
- Proef lokale wijn in Biertan en Richiș, ik kan je wel een adresje geven.
- Volgens Top Gear is het de mooiste weg ter wereld: de Transfăgărășan road. Maar niet open in de winter
- Brasov, Sibiu en Cluj zijn leuke stadjes. Cultuur, lekker eten en kerstmarkten. Goed om op energie te komen, niet voor een hele dag.
- Ontdek Sighisoara en omstreken in Transylvanie!
- Vermijd tourist traps, serieus. Bran Castle is niet de moeite.
- Boek je Airbnb tijdig als je in een drukke vakantieperiode (zoals het kerstverlof) gaat: je vindt er pareltjes van berghutjes, maar het lijkt wel of elke Roemeen ook nood heeft aan een buitenverblijf tijdens z’n vakantie.
Vervoer naar Transsylvanië in Roemenië
Tarom Airlines vliegt elke dag van Brussel naar Boekarest en – met overstap – naar enkele andere steden. Wizz Air vanaf Charleroi naar het onbekende Timișoara aan de rand van Transsylvanië.
Beste periode en reistijd Transsylvanië en Roemenië
Niets speciaals aan het klimaat in de Karpaten: koud in de winter en bloedheet in de zomer. De bergen bieden redelijke afkoeling, in Transsylvanië zelf kan het ‘s zomers wel tot 40 graden worden. Ik was er in januari: lekker frisjes met temperaturen bengelend rond het vriespunt.
Yannick, these photo’s are simply amazing! They really express the haunting atmosphere of medieval Transylvania. You can imagine the peasants locking their doors and window-shutters for the night – against vampires or werewolves. Brilliant work.
Spannend zeg!