Column: Waarom in godsnaam op solo-wereldreis vertrekken? 4 mythes doorprikt.

reis blog ibiza

“Wil je eens iets schrijven over het maken van een lange wereldreis?” vroeg ik aan Sam. “Dan kan je je boeken sluiten, Yannick. Als ge uw eigen wilt tegen komen kunt ge beter eens een open gesprek met uw ouders voeren. De kans is groter dat ge uw eigen daar tegenkomt dan op een strand in Bali.”

Meer had ik niet nodig om Sam aan het werk te zetten, een frisse portie zelfrelativering moet hier zeker kunnen. Deze column is er voor de haters, voor het geval ze per ongeluk hun weg naar hier gegoogled hebben.

Sam is nog nooit op wereldreis geweest en is dat duidelijk ook niet van plan. Zelfs niet na het lezen van Yannick’s propaganda of het bekijken van die beeldige prentjes. Sam blijft met zijn kroost in Rotselaar en ze zitten daar goed.


Sam schrijft om-de-zoveel-weken een column op Soms Ook Heimwee. Over een ver land of toch iets waar de link met reizen niet al te ver te zoeken is. Verder kreeg hij geen stijl- of inhoudsbeperkingen mee. Yannick zorgt voor relevante foto’s van de locaties waar Sam ons heen neemt, verder staan we niet in voor de gevolgen…

wereldreis plannen
Tongariro Alpine Crossing, Nieuw Zeeland

Mythe #1: Je wil op zoek naar je ware zelf

Eerst en vooral is je ware zelf geen afwerkt product, maar wel een eeuwige zoektocht met vallen en opstaan. En nog vooraller, moest je ware zelf toch een afgewerkt product zijn, nou, dan ga je die betere versie van jou zeker niet vinden op een parelwit strand in Bali of op een hoge klif op de Faeroer eilanden. Je vindt er hoogstens een leuk plekkie om een selfie te trekken en vervolgens angstvallig te wachten op de likes, terwijl je in je te goedkoop hostel met buikkrampen naar het enige toilet met stromend water kruipt.

Neen, wil je jezelf vinden: praat dan eens oprecht met je (groot)ouders. Dan ontdek je jezelf pas echt. Dat is trouwens veel goedkoper en als je moet janken, kan je nog altijd terecht in je eigen oude slaapkamer met troostende posters van Boyzone of Titanic.

een wereldreis maken
Nitmiluk National Park, Katherine, Northern Territory, Australie

Mythe #2: Je wil spannende mensen ontmoeten. Of moet ik al kokhalzend echt ‘zielsverwanten’ zeggen?

Ook al staat mensen ontmoeten haaks op het andere vaak aangehaalde argument: ik moet leren alleen zijn. Backpackers zijn een afgrijselijk soort onzekere, rotverwende pubers op pensioen. Het is een volledig artificiële bende, zoals Temptation Island, maar dan met minder interesse van en voor de echte wereld.

Het enige waar backpackers mee bezig zijn, is vergoelijken waarom zij de perfecte backpacker zijn, met enkel naar zichzelf-gerichte anekdotes. Deze verhalenwedloop heeft niks te maken met zinvolle interactie. Het is het ene unieke verhaal tegen het andere. ‘t is eenheidsworst jongens. Herman Brusselmans zei het al: iedereen is uniek, behalve ik.

  • Wil je ergens bij horen: zoek een groepssport.
  • Wil je zinvolle interactie: doe vrijwilligerswerk.
  • Wil je straffe verhalen horen en vertellen: bel mij, ga op café of naar relaas.be
een wereldreis maken
Esperance, South Australia

Mythe #3: Het leven in Belgie is zo triest. Je wil de echte wereld in!

Ik aard niet in Belgie, het is hier niet goed. Het weer is slecht. Er zijn te veel files. Mensen zijn onvriendelijk. Te veel administratieve rompslomp. Doe mij maar een of andere stam in de rimboe. Authentiek weet je wel.

Rot toch op en open de ogen: wij kunnen staken omdat we werk hebben, check onze sociale zekerheid, bedank Europa voor de vrede en -hier lig je vermoedelijk meer wakker van- de weggevallen roamingkosten. Oh en hier is stromend water. En als je er dan toch even tussenuit wil? Je kan in de duinen gaan spelen in Bredene of kampvuren knallen in de Ardennen. Je kan slapen in krakende boomhuttende koers achterna in de Vlaamse Ardennen of zelfs wilde paarden gaan spotten in Maaseik.

Hier vind je trouwens nog wat staycation inspiratie van Soms Ook Heimwee

soloreis plannen
De wilde paarden van Maaseik

Mythe #4: Je moet er even tussenuit / Je wil nog even genieten voor ik ga werken.

Naïeveling. Ik spreek uit ervaring als ik zeg: “eens procrastineur, altijd procrastineur”.

Als je een paljas was voor je op reis vertrok, dan kan ik je met een aan de zekerheid grenzende waarschijnlijkheid zeggen dat je als een nog grotere paljas terugkomt. Een jaar het echte leven uitstellen is  geen oplossing voor aangeleerde luiheid.


Liefste lezer, neem deze ongezouten mening alsjeblieft met een korreltje zout. Doe vooral wat je zelf wil, want daar draait het toch allemaal om? Zo had ik eens zin om wat contraire te doen.

vakantie naar de azoren
reisblog over wereldreizen
soloreizen reistips
Angkor Wat Cambodja
Angkor Wat Cambodja

Ben je in de war en wil je toch wat inspiratie over wereldreizen?

By Sam

Mijn naam is Sam. Omdat ik maar geen geschikte auteur vind voor mijn autobiografie getiteld ‘de biografie van net niet’, ben ik zelf maar aan het schrijven geslagen. Zo schrijf ik voor de foodblog Ottenburg Business Lunch Club en voor deze reisblog. Mijn gebrek aan kennis overcompenseer ik door verhaaltechnisch interessante fantasie.

3 comments

Leave a comment

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.