Non-stop Noorwegen

Dag vrienden van de blog, Arno & Eva hier!

Half augustus. Europa ziet nog af van de voorbije hitte wanneer onze vriend Frank Deboosere een weersomslag voorspelt met regenbuien en onweer over gans het continent. Net wanneer wij op vakantie willen vertrekken. Het oorspronkelijke idee om met de auto zuidwaarts te trekken moesten we dus afblazen en inruilen voor een plan B: het mooie(r) weer achterna rijden. De ochtend van vertrek stonden we op met nog steeds geen flauw benul waar de reis heen zou gaan.

Uiteindelijk vertrokken we samen met een sjieke glampingtent en wat kampeergerief richting Noorwegen. Om het zo goedkoop mogelijk te houden namen we ook een berg groentjes mee uit den hof en plunderden we de voorraadkast. Weetje: patatten mag je niet mee binnen brengen in Noorwegen. Wij deden het toch.

Naar de ferry terminal in Hirtshals

De wederhelft duwde op het gaspedaal van de volgeladen Ford en daar gingen we. De kilometers vlogen weg. De Deense grens kwam in zicht en we beslisten om de tank nog een laatste keer in Duitsland vol te gieten (het is crisis voor iedereen) en door te rijden tot we echt te moe werden. 

We kochten trouwens tickets voor de ferry die ons de volgende dag van Hirtshals (Denemarken) naar Kristiansand (Noorwegen) zou brengen. De volgende dag arriveerden we ruim op tijd in de terminal. Tijd dus om de campingstoeltjes voor de eerste keer boven te halen en in het zonneke te wachten tot we de ferry op mochten rijden die ons 3 uur later in Kristiansand zou afzetten.

Camping Preikestolen

Eens aangekomen in Noorwegen, besloten we om richting Camping Preikestolen te rijden: een grote camping uitgebaat door een collectief kezen aan de voet van de gelijknamige klif. We volgden de E39 en werden vanaf de eerste minuut getrakteerd op de prachtige vergezichten van het Noorse landschap. Onze Ford reed onder andere door de tot voor kort langste onderzeetunnel van de wereld: de Ryfylketunnel op de Rv13 met een lengte van 14,4 km die zijn diepste punt op 292 m beneden zeeniveau kent. Hierdoor rijden is een belevenis! Onderweg zijn er enkele verlichte grotten ingericht die samen met speciaal aangelegde bochten ervoor moeten zorgen dat bestuurders niet in slaap vallen tijdens deze lange ondergrondse rit. 

Wandeling naar de Preikestolen van Noorwegen

We sliepen eens goed uit, dat was nodig na de lange reis. Na een verfrissende douche konden we stevig ontbijten – lees: brunchen – omdat er nog een stevige wandeling op de planning stond. Daar begonnen we na de middag aan, richting de Preikestolen, een magnifieke klif van 605m hoog die boven de Lysefjord uitsteekt. Let wel: vanaf de camping is er geen mogelijkheid meer tot gratis parkeren tot aan start van de wandeling. Het is crisis voor iedereen en daarom beslisten wij om vier extra kilometers aan onze dagtocht te breien en vanaf de camping te voet te vertrekken. We konden nog wat shortcuts maken door bospadjes en langs mooie Lord of the Rings-uitziende huisjes.

De wandeling zelf was niet overdreven zwaar voor personen met een basisconditie en wat ervaring met wandelen op rotsachtige paadjes. Dit wil echter niet zeggen dat de wandeling makkelijk te doen is op sneakers en in je zondagse kledij. Je gelooft het misschien niet maar zo’n mensen hebben we ook gezien. Geen idee of ze het einde van de wandeling gehaald hebben. De wandeling zelf neemt je eerst mee door een stukje bos, waarna je op rotsachtige paden terechtkomt alsook over een knuppelpad wandelt dat over een moeras gebouwd werd. Dat knuppelpad klinkt sprookjesachtiger dan het is; het zijn namelijk gewoon houten plankjes. Sorry voor de teleurstelling. 

Wanneer je het eerste plateau bereikt kan je al een eerste glimp van de fjord opvangen. Vanaf dit plateau moet je via een pittiger stukje (met een moeilijker pad) richting de twee kleine meertjes stappen. Aan deze meertjes zou je eventueel een tent kunnen opzetten om de nacht door te brengen. We liepen nog één hoek om en daar was hij dan: de befaamde preekstoel. We zagen echter ook die ellenlange (maar echt éllenlange) rij toeristen die wachtten om een leuke Instagramfoto te nemen. Deze rij ging ook allesbehalve vooruit, dus als je op de top je innerlijke Instagrammodel wilt bovenhalen moet je een stuk vroeger opstaan!

Camping Enes aan de Hardangerfjord

Na alweer een stevig ontbijt – spek met eieren – konden we starten aan onze rit richting het Folgefonna National Park. De rit nam ons mee over de Rv13 en E134 langs smalle wegen vol bochten. Onderweg mochten we gratis mee met de veerboot naar Nesvik. Hoewel dit niet echt de bedoeling was, was het wel mooi meegenomen. Blijkbaar moet je voor de veerboten op een andere manier tol betalen dan met de EPass (wisten wij niet: oeps).

Onderweg richting het nationaal park kwamen we nog de Låtefossen waterval tegen, die smeekte om een korte (foto)pauze. Een pauze langs de weg in Noorwegen is nooit een straf, er is in Noorwegen namelijk altijd iets te zien. Het werd ondertussen tijd om een camping te zoeken en we besloten om door te rijden richting Odda om daar de tunnel richting de Hardangerfjord te nemen.

Daar aangekomen besloten we om de nacht door te brengen bij Camping Enes in het gelijknamige boerendorp. Enes heeft een mooi kerkje, enkele boerderijtjes en een camping die doet denken aan Camping Marina te Blankenberge… maar in een hoekje van de camping was er wel een plaatsje om tenten te kunnen zetten. Na een portie Noorse zalm met Korbeekse tomaatjes en een Orvalleke – terwijl muskieten ons lek prikten – besloten we om de avond door te brengen in het kleine jachthaventje onderaan de camping. De zon kwam zowaar nog even dag zeggen waardoor we onder een door het avondlicht gekleurde lucht enkele visjes konden vangen.

Waar trekken we heen? Op naar Bergen!

De volgende ochtend besloten we richting Bergen te rijden. Waar we zouden overnachten was nog een raadsel maar één ding stond vast: de goesting om in een klein koud tentje te slapen was minimaal. Daarom besloten we met geld te smijten en de kostprijs van de hele vakantie maal twee te doen door een veel te duur hotel te boeken. De prijs was te wijten aan het laattijdig boeken, want als je iets beter op voorhand boekt, vind je zeker hotels aan schappelijke prijzen. Achja, we hadden vannacht een dak boven ons hoofd. Die crisis vergaten we maar even.

Na het eten besloten we nog even de city te hitten. Vrijdag is blijkbaar dé feestnacht in studentenstad Bergen. Wij lieten de disco’s en alle beschonken Noorse jongeren links liggen (soms ook letterlijk, maar er reden genoeg ambulances rond om ze op te pikken) en kozen voor een wandeling door de stad om vervolgens een goede nachtrust mee te pikken. Al waren de slaapgoden ons die nacht niet goed gezind, ze gunden ons een nacht die duurde tot 6u30. Een ongeluk in de keuken van het hotel zorgde ervoor dat het hele hotel gewekt werd door het brandalarm: puur plezier! Bij het ontbijt dan maar extra hard geprobeerd om zo veel mogelijk te eten, maar een compensatie onder de vorm van champagneontbijt zat er niet in. 

Na het ontbijt checkten we uit en trokken we nog even de stad in waar we door de huisjes van die ene pittoreske kade (Bryggen) liepen die iedereen wel van Instagramposts kent. Het is een toffe stad om door te kuieren, de vele street art te bewonderen en verse vangsten te aanschouwen op de vismarkt. Let op, Bergen is één van de natste steden ter wereld en bij de meeste hotels kan je daarom paraplus uitlenen. In plaats van met een paraplu vertrokken wij echter met onze zonnebril. De weergoden waren ons die dag wèl goed gezind.

Wederkeren richting Kristiansand

Nu was het stilaan tijd om ons terug zuidwaarts te begeven richting Kristiansand. Twee dagen later verwachtte daar de ferry richting Denemarken ons weer. We zetten koers vanuit Bergen naar de Seim camping in Røldal, met een ongeplande tussenstop aan een pittoreske waterval: de Fossen Bratte. De rit daarnaartoe verliep opnieuw niet zo vlekkeloos. Het plan was om door een tunnel richting Odda te rijden. Een vriendelijke Noorse verkeersman wist ons echter te zeggen dat de tunnel afgesloten was. Niemand wist waarom. Gelukkig waren we ondertussen professionals geworden in het veranderen der plannen. We namen dus maar een omweg van een dikke 40 km. Heel erg was dat gelukkig niet, dankzij die mooie Noorse vergezichten.

Toen we eindelijk in Odda waren toegekomen konden we nog net inkopen doen in de lokale Spar. Deze stad is een goede uitvalsbasis om een uitdagende hike naar de befaamde Trolltunga te maken. Wij reden verder richting de camping waar we bij aankomst ontdekten dat onze waterbidon volledig uitgelopen was in de koffer, altijd plezant. Na een snelle reorganisatie van de koffer konden we nog snel in het laatste daglicht de tent opzetten en beginnen koken.

Trippen over Noorse roads

Via de E134 reden we verder en na 10 km namen we al een eerste pauze omdat we het Votna meer zagen verschijnen bovenop het bergplateau waar we op reden. Na een kort wandelingetje en een fotomoment reden we verder op deze toch wel heel scenic route. In Haukeligrend hebben we vaarwel gezegd aan de E134 en volgden we de ook zeer mooie Rv 9 richting Kristiansand met een tussenstop op de Bjønndalen camping. Een hele basic, maar fijne camping aan het Løyningsvannet meer. Het gratis gebruik van de roeibootjes was een dik pluspunt en na het avondeten gingen we al vissend op een gammel bootje de nacht in. Zelfs de forellen hadden er zin in en sprongen constant rondom ons uit het water om vliegjes te vangen. We vingen één kleine forel en verspeelden ook een iets grotere. Achja, moe maar voldaan kropen we in onze slaapzak voor een goede nacht, want morgen volgde er een nieuwe (vis)dag.

’s Ochtends besloten we nog even van de zon, de boot en het meer te genieten en gingen we een voormiddagje vissen. De vissen hadden er minder zin in maar dat vonden we niet heel erg. Buiten zijn op het water in deze omgeving is al meer dan genoeg voor ons om content te zijn. 

Ferry Kristiansand-Hirtshals

Rond de middag ruimden we onze tent op en vertrokken we naar de haven om onze ferry te halen. In de rij voor de ferry op te rijden hebben we ons lunchpakketje opgegeten, muziek geluisterd en wat spelletjes gespeeld. De ‘supersnelle’ Fjord FSTR had weer maar eens vertraging. 

Na aankomst in Denemarken hadden we nog maar één doel: zo snel mogelijk naar Korbeek-Dijle. Daarom reden we vrij lang door tot ergens in de buurt van Bremen waar we tegen 1u ’s nachts voor enkele uurtjes onze ogen toe deden op een snelwegparking. Na een koffie konden we aan de laatste 489 kilometers beginnen.

Praktische tips voor een roadtrip naar Noorwegen:

• Ferry: wij boekten onze Ferry zeer last minute via fjordline, als je vroeger boekt zijn de prijzen iets voordeliger. Voor de ferry moet je zeker niet stressen, alles verloopt vlot. Je ticket tonen aan de slagbomen is zelfs niet nodig, slimme camera’s lezen je nummerplaat die aan je ticket gekoppeld is. Hierdoor kunnen er dus al geen onnozele ruzies ontstaan over wie het ticket heeft kwijtgespeeld.
• EPass: in Noorwegen en Zweden moeten alle voertuigen tol betalen. Om dit automatisch te laten gebeuren, werken deze landen met EPass. Daarop moet je een account maken en achteraf wordt de factuur van de tol die je moet betalen naar je toegestuurd. Sidenote: tot op heden ontvingen wij die factuur nog altijd niet
• Ik kan de app ‘Park4Night’ niet genoeg aanbevelen. Deze app bechikt over een kaart waarop alle kampeer- en parkeerplaatsen in jouw buurt zijn aangeduid. Per plaats zie je meteen wat de faciliteiten & de kostprijs zijn en welke recensies de plek al kreeg. Uitvinding van de eeuw, ik zeg het u. 
• Campings in Noorwegen zijn vrij duur, zeker in de buurt van de toeristische plaatsen. In Noorwegen kan je natuurlijk ook gratis wildkamperen, maar omdat wij geen campingcar hadden, hebben wij voor wat meer comfort gekozen. Douchen wanneer je wilt, deftig je afwas kunnen doen… De gemiddelde kostprijs van de campings waar wij sliepen lag tussen de 25 en 30 euro per nacht voor een auto en tent, zonder elektriciteit. 
• Neem basisvoeding mee uit België want Noorwegen is duur. Let wel op met de patatten en alcohol want daar staan limieten op!

Groetjes en hopelijk tot een volgende keer op deze blog, 
Arno en Eva