Savannah Way: Mijn lonely roadtrip door de outback

De opdracht was relatief simpel. In 7 dagen tijd van Cairns aan de East Coast naar Darwin in het Noorden rijden. Wat het ietsje moeilijker maakte: constante temperaturen rond de 40 graden, helemaal solo in de verlaten Outback en ik enkel via de originele ‘Savannah Way’ waarvan 80% van het baanvak onverhard is.

Daarenboven is de Mitsubishi Challenger die onder m’n gat sputtert ook al weer een jaartje ouder. Ben ik wel klaar voor m’n roadtrip over de Australische Savannah Way?

Uiteraard wel. Dit is juist dé reden waarom ik een jaar van huis ben weg gegaan. Op zoek naar de confrontatie met de ellendige grootsheid van dit continent, wat in het stoffige zand bijten, even alleen in de wereld leren overleven, een beetje zweten hier wat afzien daar en… af en toe een wiel vervangen.


Roadtrip Cairns – Darwin

2500 kilometer. Dat is ongeveer de afstand van Brussel naar Kiev, met een omweg via Bratislava, (de Europese hoofdstad die je nog steeds best links laat liggen). 2500 kilometer, dat is van Antwerpen naar het uiterste noorden van Finland. 2500 kilometer, dat is geen ponykamp.

Roadtrip Australie Savannah Way
Een doordeweekse river-crossing op de ‘Highway’

Tweeduizendvijfhonderd, dat is ook het aantal kilometers dat ik van Cairns naar Darwin moet afleggen. En daartussen is er zand. Véél zand. En welgeteld 11 dorpen om te tanken.
Google de rit maar eens, de dorpjes die je uitgezoomd kan lezen, zijn ook echt de enige dorpen die daar zijn, de rest is woestijn. En ‘dorp’ is een eufemisme. Eén enkele stoffige straat met een tankstation, een auto-workshop, een aboriginal-community en iets wat op een camping lijkt. En toch telkens weer blij als een peuter wanneer je het naambordje kan lezen, ook al staat daar dan iets als Ngukurr, Borroloola of… Hell’s Gate.

De Savannah Way

Je kan de route ook doen via iets grotere dorpjes als Townsville, Mount Isa en Tennant Creek maar dat is een beetje valsspelen. Dat is namelijk verharde weg en dan mis je de wonderschone Nationale Parken van de Savannah Way. Ahem, ahem… na 100km heb je het wel ongeveer gezien. Bush, scrub, zand, droogte, kangaroos, koeien, boompjes en stof. Véél stof.

Het begin is wel echt prachtig, uit Cairns rijden over het plateau van de Atherton Tablelands, echt een aanrader. Lijkt een beetje op Slovenië meets Oostenrijk, met Franse weides en Schotse vergezichten. Echt. De. Moeite. Maar rij die damned Savannah Way enkel als je er zin in hebt, voorbereid bent en een goeie 4WD hebt.

De uitrusting – mijn Challenger 4×4

Roadtrip Australie Savannah Way
Stella, top Mitsubishi

Mijn Mitsubishi Challenger is voorzien van 1 reservewiel, voldoende kampeer- en overlevingsspul, eten voor minstens 10 dagen, 4x20liter water, een High Frequency Walkie Talkie systeem, 2x30l extra benzine en een gereedschapskoffer om u tegen te zeggen. Een goeie playlist is altijd een must have als je zo’n epische roadtrip alleen wil doen, dat spreekt voor zich.

Ik kan het niet genoeg benadrukken hoe ellendig lang die weg is. Je rijdt ongeveer altijd rechtdoor en eens om de 2 uur kom je een tegenligger tegen, waar je liefst zo creatief mogelijk uitbundig naar zwaait, om elkaar wakker te houden voor de rest van de straat. Alhoewel, straat…?

Australische roadtrip: ontmoet de ‘Corrugations’

Roadtrip Australie Savannah Way
Corrugations

In het begin keek ik er naar uit om over corrugations te vlammen. (a ridge or groove of a surface that has been corrugated, een ribbel verhard zand op het wegdek). 80 per uur zou de ideale snelheid zijn, dan zweef je over de topjes van de ribbels en zou je het minste last van de compulsory bum-massages ondervinden. Nja, ik probeerde alle snelheden maar door elkaar geschud werd ik toch. Soms waren er stukken asfalt in het midden van de baan die je met een tegenligger moest delen.

Door die constante schokkende corrugations, de enorme stofwind die je achterlaat en de raampjes die je opendraait omdat je niet altijd airco lucht wil inademen, kruipt er onherroepelijk stof in je wagen. En kleren. En slaapzak, schoenen, haar, eten,… En volgens elke mechanieker die ik tegenkwam, krijgt ‘dust’ alles kapot. Zo bleek…


En zo bleek.. lees het verhaal van toen ik alleen stilviel in de Outback


Tips voor Savannah Way

  • Zorg voor een fijne reisgenoot, of wees je bewust van de lange afstanden alleen. Ook de moeite. 
  • Ga naar de Tablelands
  • Koop een Toyota 4wd, veruit de beste wagens
  • Extra benzine meepakken is een must, zeker met prijzen die tot 3 keer het dubbele oplopen in de verlatenheid
  • Koop een Telstra simkaart, geen Optus, Vodafone of andere brol.
  • Verleg je ritme voor de zon. Rijd in de morgen en ga op tijd slapen.
  • 2 reservewielen als je lange corrugations moet doen
  • Banden beetje aflaten voor dirtroads, veel aflaten voor los zand.
  • Niet tegen de klok zo’n parcours doen. Stress is het laatste wat je hier wil ervaren.
  • Stap voldoende uit en luister naar de stilte. Was al heel lang geleden dat ik nog eens helemaal niets meer gehoord had.
  • Laat iemand weten waar je zit voor je een lang NP in duikt.

Comments

3 responses to “Savannah Way: Mijn lonely roadtrip door de outback”

  1. […] schrijf vanuit Katherine, Northern Territory Australië. Tijd voor een update, nu ik McDonalds WiFi kan gebruiken. Want goed bereik vinden hier in […]

  2. […] naar onze nachtelijke ontmoeting met een grommende oeros? Lees het hier.Je eigen ervaring in de Tree Tents boek je via de […]

  3. […] kent die in Canada woont. Zo sliepen wij in Vancouver bij Jen & Erin, vriendjes van Melissa waar Yannick nog meer door Australië cruisde en spaarden we enkele hotelnachten van 180 dollar uit. Geen internationale vriendenkring? Spreek de […]

Leave a Reply

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.