Nee, in Nederland kan je niet enkel fietsen

Kranten en magazines blazen warm en koud tot ze er bol van staan dezer dagen: de wijze lessen die wij mensen kunnen trekken uit de globale pandemie. Onnodig dus om ook hier een wijzend vingertje op te steken en op te sommen hoe je staycation er moet uitzien, waarom het hé-oké is om het vliegtuig te nemen naar Ibiza en twaalf stijlvolle reis-outfits voor te stellen met bijpassend doch luchtig mondmasker, geschikt voor tropische temperaturen en helemaal Corona-proof.

Nee, graag vertel ik u simpelweg een verhaal over hoe ik vroeger op vakantie gaan in Nederland voor seuten vond en daar nu anders over denk. Een verhaal over een lang en zwoel weekend, nipt over de grens, waar ik mijn scrupules dan toch even voor opzij zette en luidop dierf denken: ‘amai, eigenlijk moet ge toch niet ver gaan om mooie dingen te zien hé’. Lap, dan toch die wijze les. Afin: hier moet je dus zijn in Brabant!

Turen bij de buren: een bijna-staycation in Brabant

Verwend door wuivende palmen in Thailand, opspattende potvissen uit Atlantische soep of zelfs simpelweg een opengeritste tent en de geur van Zuid-Franse krekels, doemt er bij mij enkel volgend beeld op, zo geplukt uit de meest generieke beeldbank, wanneer Yannick mij een weekend naar Brabant voorstelt: het meest modale gezin, vader met moeder en twee ‘kids’, allen stevig in de Teva-sandaal gesnoerd en goed gemutst met zonnehoed, blakend van familiaal geluk in factor 50, breed glimlachend en zwaaiend op de stadsfiets. Bleek, burgerlijk, vanavond eten ze met servet een lokale kroket.

Ik betrap me er stilaan op de tijd te verliezen door naar groeiende frambozen van eigenkweek  turen, de wuivende zonnebloemen in den hof te filmen en onder een dekentje liggen met de huiskatten het einde van de wereld te vinden. Ik stem dus in met een verlengd weekend naar Brabant. Ein-de-lijk nog eens de grens over. Hoe zo’n klein, pietluttig gebaar ons beiden kan doen kirren als kleuters, met fonkelende ogen juichen we de sterrenkrans rond NEDERLAND toe. Het is denk ik voor het eerst dat het belang van de bestemming ergens onderaan de bucketlist bengelt.

En toch duurt het niet lang of het Brabantse landschap pakt ons in en sleurt cliché-matige beweringen uit onze mond die zelfs het schaamrood op de wangen van huiscolumnist Sam doen verbleken. Wat is het hier mooi. En rustig! Wat een schattige dorpjes en smeltkroezen van stijlen, landschappen en sferen.

Langs de Maasdijk tuffen op een snorfiets

Het wordt een weekend van wapperende haren in de wind, vroege ochtendsnuffels in het bos op zoek naar wilde wisenten en glunderend door dorp en veld rijden. Een betere plek om de licht herwonnen vrijheid te vieren lijkt er even niet te zijn, Brabant biedt ons alles wat we even kunnen wensen. Brabant, het borrelplankje van het leven in het jaar zonder reizen. Het had de titel kunnen zijn, verdekke.

Of we ergens fietsen kunnen huren, vragen we bij het ontwaken in de broeierige voormalige hooischuur in Schajk. Het is de tweede keer vandaag dat we onze ogen openen, want om 5 uur vanmorgen gingen we al te voet op pad door de Maashorst om dassen uit hun burchtenbed te porren. Die bleken nog flink in dassendromenland, gelukkig huppelden de wisenten al gezwind door het bos.

“Fietsen? Nou ja, nee. Maar we hebben hier wel de boerensolex!” Le qué? Boerensolex? Yannick beslist mij te verrassen en ik mag niet googelen wat de zonnentrein-klinkende activiteit precies zal worden vandaag.

Echte oude knarretjes zijn het, maar ze tuffen nog als weleer, toen ze in 1946 als eerste bromfiets in Nederland op de markt verschenen. Fiets noch brommer en dus ons ideale metgezel vandaag na de pittige ochtendhike van 12 kilometer ‘s ochtends. Even in gang trappen, de buitenmotor laat het wiel snorren en draaien, breedgeglimlacht touren we langs de Maasdijk en het lijkt even alsof alles weer zoals weleer was.

Wildebeesten aan het water

Ver weg van mogelijks niezende medemens is de enige reisbeperking die we onszelf opleggen, misschien de beste maatregel die het hedendaagse toerisme kon overkomen. Dagen vullen dus met woud en bos, meer en moeras. Als moderne jagers-verzamelaars boeken we een trekkershut aan de rand van de Biesbosch. De POD aan de Jachthaven Oversteeg is een welgemikt vertrekpunt om een van de grootste nationale parken van Nederland in te duiken – letterlijk. Bij valavond blijf je er als gast, wanneer het rumoer van de kajakverhuur en pleziervaarten stilvalt, helemaal alleen achter tussen het riet en kwakend gefladderte.

Tot de ochtendstond beschik je er over een kajak en een vaag grondplannetje om te navigeren tussen een netwerk van moerassen, kreken, poelen en vaarweggetjes. We zoeken de ondergaande zonnegloed op in ons plastieken vaartuig. Drie zwanen schrikken op, een bende meerkoeten vliegt weg, het water tenenstrelend – in de veronderstelling dat eenden tenen hebben uiteraard. Het is er stil, enkel gezoem, gefladder en gekraak. We zuigen ons hart vol. Juist. Dit is wat we zo gemist hebben.

Het is het gevoel van op vakantie zijn, de tijd voor elkaar en met elkaar, dat een plaats kan omtoveren in reisbestemming. Plots is een banale supermarkt een ontdekkingstocht langs nieuwe etiketten en prijzen, schijnt de zon harder op elk horeca-terras en smaakt de beboterde tosti als uit den hemele geplukt en door een engeltje op je tong gelegd. Het is hier niet eens zo anders dan thuis en toch voel ik wat ik wil voelen: ik ben op reis. Het is niet weten hoe de dag er vandaag gaat uitzien, laat staan die van morgen. Na alles wat niet mocht en de voorspelbaarheid als reisgenoot in huiskamer en tuin, is even de grens over wippen een plaatje uit de beeldbank: breed glimlachend, twee mensen kijken elkaar aan en trappen de wereld in.

Hier moet je zijn in Brabant: tips voor een weekend weg in Nederland

Opeenvolgend verbleven we in B&B ‘t Runnertje, op de zolder van een oude hooischuur aan de rand van de Maashorst, en in een POD aan de Jachthaven Oversteeg, midden in de Biesbosch. De vriendelijke uitbaters en personeel tipten ons onder meer waar we het best dassenburchten en knagende bevers konden spotten, frisse zwemplekjes die enkel een local weet zijn en brachten ons op het lumineuze idee om met de boeren-soltex te gaan snorren.

Wip even aan in Camping Hartje Groen in de Maashorst om de Nederlandse campingcultuur beter te snappen en geef je er zonder gène aan over. Dat ook jij wel eens een trip naar een Hollandse camping durft te overwegen, ontdek je snel bij de borrel op het fijne terras van De Boshut temidden van dennenbomen, pizzaoven en tuimelende kleuters.

Fijn lunchen deden we in het bezoekerscentrum van de Grote Peel, op een van de vele terrasjes in Asten en in Sunshine Lunch & Lounge in Breda. Enkel al voor het interieur loont het de moeite om bij deze laatste binnen te lopen: Bali meets Beiroet, zowel in de zaal als in de keuken. Diner met zicht op ondergaande zon aan het water doe je bij restaurant Colori in Grave, pizza na de avondlijke kanotocht bestel je bij Casa Di Lucio in Sleeuwijk en wordt netjes afgeleverd in Jachthaven Oversteeg.

Nog doe-tips in Brabant:

• De uitgestrekte Biesbosch verkennen per kajak of kano en je onder te dompelen in de wondere waterwereld en de fauna tussen het riet. Zowel over de weg als over het water kan je het Museum-eiland bezoeken, om alles te weten te komen over het gebied, haar bewoners en geschiedenis.
• Mountainbike huren en de Brabantse Peel verkennen langs verscheidene fietspaden en bosheuveltjes. Vertrekken doe je in Asten of Deurne, vraag ter plekke even na welke lokale fietsenboer je aan een tweewieler kan helpen.
• Nog meer natuur-séjours in de Maashorst, waar je in het uitgestrekte bos op zoek kan gaan naar wissenten, dassen en ander rondhuppelend leuks. Uitgewandeld? Speel snel je broek uit en spring in het openluchtzwembad aan Natuurpoort de Kriekeput.
• Rond snorren met een heuse oldtimer boerensolex, kaartje met uitgestippeld parcours langs de Maasdijk en uitgebreide briefing en oefenparcours incluis.
• Op safari door de Biesbosch per auto of fiets. Vertrek vroeg in de ochtend of bij ondergaande zon, je hoeft niet heel erg veel geluk te hebben om wilde buffels, paarden en hordes excentrieke watervogels te spotten vanop de weg. Soms moeilijk in te schatten of je nu op een fietspad of een autobaan rijdt, onthoud hierbij één ding: fiets is koning in Nederland!
• Winkelen, borrelen en lunchen in Breda: een studentenstad met Leuvense ziel en Gentse charme, met kabbelende grachten en halve meters bier voor een euro.
• Wandelen in de Grote Peel: van 2km voor de kleine kabouters tot langere wandelroutes langs vennetjes en moerassen, over het knuppelpad en langs Franse pijnbomen.