Een Europees stadsplein bij zonsondergang, dat doet denken aan Opole reizen, met kleurrijke historische gebouwen en een hoge kerktoren, met zacht zonlicht dat gevels en wolken verlicht. Een donker silhouet van een fontein staat rechts op de voorgrond.

Ongefilterd Opolskie: tussen perenbomen, kastelen en karpers

In het zuiden van Polen ligt een regio die je niet overschreeuwt, maar zachtjes aan je mouw trekt. Een streek die haar geheimen alleen prijsgeeft aan wie goed luistert. Vier dagen lang trok ik door deze vergeten hoek van Polen, een regio die ruikt naar chocolade en druiven, klinkt als folklore en smaakt naar een verhaal dat van generatie op generatie wordt doorgegeven.

Een panoramisch uitzicht op Opole reizen onthult gebouwen met rode daken, kerktorens en weelderig groen onder een blauwe wolkenlucht. De historische architectuur en het schilderachtige stadslandschap strekken zich sierlijk uit naar de horizon.

Nysa: van peren naar druiven

Na een allesbehalve relaxte vlucht vanuit Charleroi naar Wrocław — jawel, mét twee uur vertraging — voelde onze eerste halte als een welgekomen adempauze. Nysa, een stad waar tradities nog generaties lang worden doorgegeven.

In het Local Product Center glimlachten twee dames in traditionele klederdracht me toe. Satijnen rokken, handgeschilderde linten in het haar en een lach die een kamer meteen verwarmt. Een beetje zoals ons oma met haar volksdansgroep. Ik kreeg geen lint — dat is voorbehouden aan getrouwde vrouwen — maar wel bloemen op de chocolade die we er leerden maken. Een paar dorpjes verder staat een perenboom van meer dan 200 jaar oud. Elk jaar worden de vruchten ervan geplukt voor confituur en typische perenkoekjes. Als kind uit de Limburgse fruitstreek voelde ik een heimelijke trots: ja, hier weten ze echt wat ze doen.

Later passeerden we langs de wijngaarden van Dom Charbielin, ooit maïsboeren, nu wijnboeren. Mattheus, niet de rosé maar de wijnspecialist, vertelde dat wijn voor verkoop pas sinds 2008 legaal is in Polen. Zijn Sauvignon Gris (mijn favoriet) gedijt beter in de kou dan in de zon. “Soms is een beetje stress goed voor een wijnstok,” zei hij. Het maakt ze sterker, dieper geworteld. Misschien geldt dat ook voor mensen.

De dag sloten we af in het Aspen Prime Ski & Bike Resort, verscholen tussen de Poolse heuvels. Het ‘ski’-gedeelte met z’n 11 kilometer piste lijkt wat straf, maar het is wél de ideale uitvalsbasis voor fietstochten, een knuffel met de hotelkat, wat wellness en een portie Poolse hospitality.

Moszna: van robots naar ridders

De volgende ochtend trapte ik de pedalen richting de Opawskie Mountains. Een stukje paradijs dat Polen en Tsjechië met elkaar verbindt. De lucht rook naar natte aarde en dennen, terwijl de middernachtblauwe rivier glinsterde in het zonlicht. Af en toe hoorde ik het geritsel van oude goudmijnen: sommigen zeggen dat er nog 54 ton goud in de grond ligt. Voor mij glansde vooral het landschap, dat als een fluisterend paradijs Polen en Tsjechië verbindt. Echte die-hard fietser? Dan is de meer dan 200 km lange ‘heksenroute’ tussen Opole en Tsjechië een aanrader.

Een fiets staat op een geasfalteerd fietspad omringd door groene velden in de buurt van Opole, met bergen en bomen op de achtergrond onder een strakblauwe hemel - een perfect tafereel voor Opole reizen.

Na een Silezische lunch vol barszcz en pierogi in het Dębowe Wzgórze hotel, bezochten we de Robot Factory. Sebastian Kucharski bouwt hier robots uit oud schroot: mini-Wall-E’s, Chappie’s, Bumblebee en een originele Iron Man-helm. “Ik begin met schroot en kijk wat het worden wil,” zei hij. Zijn creaties reizen de wereld rond, maar de magie zit in dat atelier — een plek waar fantasie met staal danst. Of robots de wereld zullen overnemen? “Nog niet,” grinnikte hij, “maar AI staat wél op mijn to-do.”

Van de toekomst reisde ik terug naar het verleden, naar Moszna Castle. Een soort Frankenstein-sprookje van neogotische, neoklassieke én neobarokke bouwstijlen. Het diende ooit als jachtpaleis voor een rijke Duitse familie en overleefde oorlogen, branden en zelfs een periode als psychiatrisch ziekenhuis. De schilderijen aan de muren? Die werden tijdens de Tweede Wereldoorlog gestolen, samen met bijna alles wat de kamers ooit hun ziel gaf. De dame die nu aan de muren hangt te pronken? Dat is een verre verwant van de oorspronkelijke familie — tot grote ergernis van onze gids.

Opole: Capital of Polish Song

Opole is een stad vol lagen: Joodse geschiedenis, middeleeuwse torens, overstromingen en Poolse muziek. In de Piast Tower vertelde gids Agnieszka hoe deze regio heen en weer werd geslingerd tussen dynastieën en grenzen, en dat als je geld nodig had, je gewoon iemand moest ontvoeren en goed vetmesten voor meer losgeld. In het Tenement House leerde ik dan weer dat Franjaparty’s een ding waren onder studenten vroeger. Oude ‘Franja’ wasmachines vullen met wijn, klinkt niet slecht toch? Oh ja, een eigen Poolse ‘walk of fame’ vind je hier ook, met bekende artiesten van Poolse bodem.

De stad ademt verhalen: een dakloze man die jarenlang onopgemerkt onder een standbeeld woonde, een rabbijn die tijdens de Kristalnacht zijn eigen synagoge moest aansteken. Het zijn verhalen die blijven nazinderen, zelfs als je verder wandelt.

’s Middags proefde ik Poolse pannenkoeken bij Grabówka. Warm, vol en troostend, alsof oma mij zachtjes over mijn schouders aaide. Even buiten de stad waan je je in een Poolse versie van Bokrijk: pruimen en appels plukken terwijl je luistert naar de oude garde die er vol trots de geschiedenis navertelt.

Niemodlin: tussen kastelen en karpers

Die avond bracht chauffeur Maciej ons naar het Ducal Castle van Niemodlin, waar toevallig het jaarlijkse karperfestival plaatsvond — ja, een volledig festival rond één vissoort. Het kasteel, ooit gerestaureerd door gevangenen (die er vooral een zootje van maakten), wordt vandaag met veel liefde (en geld) heropgebouwd.

Onze gids fluisterde over de ‘White Lady‘, een jonge bruid die zich op haar huwelijksnacht in een doodskist verstopte en nooit meer levend werd teruggevonden. Trouwen kan nog steeds in de kapel — hopelijk zonder kisten deze keer. Binnen ontdek je een eclectische privéverzameling artefacten: oude wapens, marteltuigen, klavecimbels en zelfs Belgisch meubilair uit de middeleeuwen. De dag eindigde in het charmante Zamkowy Młyn Hotel, met dumplings, goed gezelschap en de klanken van een Pools trouwfeest op de achtergrond. Thuis in vreemde sferen, maar tegelijk toch vertrouwd.

Opole is geen bestemming die schreeuwt om aandacht. Het is een plek waar je moet vertragen om te horen wat ze zegt. Waar een familiehotel voelt als thuiskomen en waar een oude perenboom de seizoenen telt in stilte. Soms gaat reizen niet over ontdekken wat nieuw is, maar over herkennen wat oud en vertrouwd voelt. En tussen kastelen, robots, karpers en wijnranken, vond ik precies dat.

Een landelijk landschap met grasvelden, verspreide bomen en een paar gebouwen op de voorgrond - perfect voor Opole reizen - tegen glooiende heuvels en een helderblauwe lucht. Zonlicht werpt lange schaduwen over de scène.

Praktisch Polen

Hoe geraak ik er?

Vlieg naar Wrocław airport en huur een auto of neem een taxi (ongeveer 1 uur rijden tot Opole).

Wat zeker doe in Opole?

  • Old Town City Tour met gids Agnieszka: bezoek de Piast Tower, Tenement House, het sculpturenpark rond de universiteit van Opole en de kathedraal.
  • Proef Poolse pannenkoeken bij Grabówka
  • Bezoek Moszna Castle (en het aangrenzende Fabryka Robotów) en Ducal Castle
  • Fiets in de Opawskie Mountains en een stukje van de ‘heksenroute’

De beste periode om Polen te bezoeken

Volgens locals is de beste periode om Polen te bezoeken tijdens het voorjaar (wanneer alles in bloei staat) of in het najaar (gezellige kerstmarkten).

Waar overnachten in Opole?

  • Aspen Prime Ski & Bike Resort – heerlijk ontspannen in de natuur
  • Hotel Dębowe Wzgórze Wellness & Spa – dé plek om naar het schijnt een Poolse kerst te beleven
  • Hotel Szara Willa – perfecte uitvalsbasis om Opole te verkennen (én te bowlen)
  • Zamkowy Młyn – traditioneel Pools en befaamd om de ribbetjes

Lees ook: een roadtrip door Polen maken

Taal & geld

Pools & soms Duits; Engels is minder courant, maar de Polen doen oprecht hun best.

Betaalmiddel: złoty (geen euro), dus voorzie cash.