Tracht de gewonde wereld te bezingen, schreef de Poolse schrijver Adam Zagajewski. Polen heeft de beste dichters, waaronder een nobelneus als Wislawa Szymborska en de mythische Ceslaw Milosz, en misschien komt dat wel omdat het land de diepste ziel van Europa heeft.
Maar gelukkig wordt Polen niet alleen moegetergd door donkere gedachten. Er zijn genoeg oerbossen om een frisse neus te halen en bergtoppen om weer zicht op de dingen te krijgen. Voor meisjesbenen die trappelen van ongeduld en dat jongenshart dat ‘zingt van grote verten en eeuwig vrij’.
Ik moet eerlijk zijn. Bij Polen dacht ik in eerste instantie aan die ene Poolse supermarkt op de Turnhoutsebaan in Antwerpen waar de vaklui hun doorzichtige alcohol komen halen en dat ene verplichte schoolbezoek aan concentratiekamp Auschwitz-Birkenau. De clichés dus. Het is grondig tijd om dat uitgestrekte land te bezoeken. Ik werk al een tijdje aan mijn eigen hoogstpersoonlijke roadmap om het land van de pierogi en de duizend meren te bezoeken.
Als natuurfotograaf reis ik vanzelfsprekend graag af naar het reuzengebergte van Karkonosze op de grens met Tsjechië. In het bijzonder ben ik gefascineerd door het plaatselijke lichtverschijnsel Sint-Elmsvuur dat op de hoogste toppen rondspookt. Denk aan het groenige Noorderlicht, maar dan in de vorm van bliksems. En de heksachtige zogenaamde geest van Brocken met zijn veelkleurige halo, ook zo’n merkwaardig weerfenomeen. Het klinkt allemaal heel eng, maar ik wil deze lichtflakkeringen voor mijn lens krijgen.
Als ik het dan nog niet in mijn broek heb gedaan, reis ik verder naar het Tatra gebergte. Een stukje ongerepte natuur met hoogvlaktes, bergmeren en watervallen om mijn jongenshart sneller te doen slaan. Tot slot staat het befaamde bos van Bialowieza al een tijdlang op mijn verlanglijstje, in het oosten van Polen. Het is namelijk een echt oerwoud, het laatste eeuwenoude oerbos van Europa dat al sinds de ijstijd bestaat, vol schuwe wolven, lynxen en wizenten die nog nooit een mens hebben gezien. Ik ben een trofeejager als ik met mijn camera zulke dieren kan schieten. Helaas moeten we snel zijn, aangezien de rechtsconservatieve Pis-partij (ik verzin de naam niet) het woud kapt voor de houtverkoop.
Lees ook: Het Hallerbos bezoeken in België – de bloeiperiode van de prachtige blauwe hyacinten
Maar het zijn niet alleen de mythische dieren, rotsformaties en sterrenbeelden die mij naar buiten jagen. Geef mij maar een paar goedgemikte steden op de landkaart om in te verdwalen. Ik kan je niet uitleggen wat Hanzesteden zijn, maar ik heb me laten vertellen dat Gdansk er één is. En laat die stad nu net mijn nieuwsgierigheid wegdragen. Stemmige straten, een kleine haven en zelfs een zandstrand! Ik geloof al langer dat onder elke stad een strand verscholen zit.
Gebaande paden zijn niet mijn ding, maar natuurlijk kan ook Warschau en Krakow niet ontbreken. Al is het maar om oude geschiedenissen op te rakelen en langs het huis van de componist Chopin te passeren. Allemaal voor dat vrolijke deuntje van Für Elise. (Grapje, Für Elise is natuurlijk van Mozart!).
Met het kappen van oerbossen en het onderdrukken van kwetsbare minderheden beseft de ultrakatholieke Poolse overheid precies niet altijd wat voor pracht aan natuur en mensen ze in huis heeft. Het land ligt op rijafstand van België en staat daarom hoog op mijn lijstje van bestemmingen waar natuur, geschiedenis en bizarre relicten uit het verleden hand in hand gaan. Tijd om hun gebraden varkenshiel en maanzaadstroedel te proeven en om hun gewonde wereld te gaan bezingen.
Reizen naar Polen tijdens Corona?
Dit is het reisadvies.
Roadtrip ideetjes in Europa nodig?
- Een overzicht van de mooiste roadtrip ideetjes deze zomer
- Roadtrip door Luxemburg: het sprookjesbos van Mullerthal
- Roadtrip rond IJsland: de Ringroad
- Roadtrip door Duitsland: kastelen jagen
- Roadtrip naar Zweden: Kanoen op wilde meren
- Roadtrip naar Frankrijk: de Kelten achterna
- Alle roadtrips van Soms Ook Heimwee
In opdracht voor Toeristische dienst Polen.
